محمدرضا عارف؛ از سویی رییس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان است و از سویی رییس فراکسیون امید مجلس و از سویی دیگر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام. این عناوین موجب شده
محمدرضا عارف؛ اصلاح طلبان در انتخابات ۹۸ ائتلاف نمی کنند
عبارات مهم : انقلاب
ائتلاف با اعتدالیون در انتخابات مجلس و خبرگان یکی از موضوعاتی بود که انتقادات بسیاری را به دنبال داشت. ائتلافی که به گفته عارف در انتخابات ۹۸ تکرار نخواهد شد. او آینده نگری می کند: در انتخابات سال ۹۸ مجلس با پرچم اصلاح طلبانه وارد می شویم یعنی ائتلاف نمی کنیم.
اصلاح‌طلبان در انتخابات ۹۸ ائتلاف نمی‌کنند , محمدرضا عارف
با دکتر عارف راجع به معضلات کنونی دنیا اسلام و آینده سیاسی اصلاح طلبان در کشور عزیزمان ایران به گفت وگو پرداخته ایم.
جهان اسلام در وضعیتی واقع شده است است که کشورهای مسلمان آن کارایی مورد نیاز را ندارند که از آنها انتظار می رود؛ علاوه بر ناآرامی ها و اختلافات متعدد کشورها با یکدیگر، در واقعه ای مثل کشتار مسلمانان میانمار، تصویر العمل ها قانع کننده نیست و نهایتا به صدور بیانیه ختم می شود و ما اقدام یکسان این کشورها جهت پیگیری مساله از نهادهای بین المللی را نمی بینیم. آیا این ضعف به کشورهای مسلمان و سیاستمداران آنها باز می گردد یا به ساختارهای بین المللی باز می گردد که زمینه اعتراض اینچنینی را فراهم نکرده است؟
برای پاسخ به پرسش شما مورد نیاز می دانم کمی به گذشته برگردم. انقلاب اسلامی کشور عزیزمان ایران در یک فضای ناباورانه به زعم غربی ها پیروز شد. آنها فکر نمی کردند در شرایطی که رژیم شاه آن جایگاه را در منطقه داشت رهبری امام خمینی(ره) در یک فاصله ۱۵ ساله به پیروزی برسد. خیلی از ما هم فکر می کردیم روند پیروزی انقلاب طولانی تر می شود. طبیعتا انقلاب اسلامی ایران، یک انقلاب فرهنگی بود و روشن بود که به تدریج در دنیای اسلام نفوذ پیدا خواهد کرد و طبیعتا نخستین نتیجه آن رو در رو شدن با منافع استکبار و غرب در منطقه بود. بالاخره بعد از انقلاب، منافع غرب در کشور عزیزمان ایران قطع شد و طبیعی بود این روند مورد نظر غرب و بخصوص استکبار نباشد. بنابراین کارهای مختلفی را دنبال کردند به عنوان نمونه بحث خاورمیانه تازه را مطرح کردند که عملا مقابله با انقلاب اسلامی بود تا انقلاب اسلامی را در مرزهای جمهوری اسلامی متوقف کنند.
محمدرضا عارف؛ از سویی رییس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان است و از سویی رییس فراکسیون امید مجلس و از سویی دیگر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام. این عناوین موجب شده
در عین حال می دیدند که انقلاب به تدریج در دنیای اسلام نفوذ می کند و آثار انقلاب را در کشورهای منطقه حتی در جنبش فلسطین حس می کردیم و رژیم صهیونیستی هم متوجه شده است بود که خطر مهم در ارتباط با ترساندن اسراییل، انقلاب اسلامی کشور عزیزمان ایران هست. به نظر می رسد راهبردی که غرب در دستور کار خود قرار داد، رو در رو کردن مسلمانان بود یعنی مسلمانان را درگیر مسایل داخلی خود کنند و برادر کشی را رواج دهند تا بتوانند منافع خود را حفظ کنند و در همین راستا، حفظ و تثبیت حکومت های وابسته از جمله سیاست های آنها بود. شاید از تجربه کشور عزیزمان ایران استفاده کردند که اگر بخواهند ادای دموکراسی را در بیاورند، احتمالا کشورهای منطقه را از دست می دهند و عملا در سی سال گذشته می بینیم که به چه طریق حکومت های وابسته خودشان را علی رغم همه مشکلاتی که دارند حمایت کردند.
غرب در موضع گیری های خود در خصوص کشور عزیزمان ایران با معیارهای دوگانه ای برخورد می کند به عنوان نمونه بحث حقوق بشر و دموکراسی را مطرح می کنند در حالی که کشورهای وابسته به خودشان را مشاهده می کنید که در چه وضعیتی قرار دارند! بنابراین مساله ای که دنیای اسلام با آن مواجه شده است است درگیری های داخلی با اسامی متفاوت هست؛ به عنوان نمونه در حال حاضر مشخص شده است که طالبان را چه کسی در افغانستان به وجود آورده و حمایت کرده است و ریشه داعش در کجا قرار دارد. اینها عملا با کشورهای اسلامی درگیر شدند و برادر کشی را به صورتی که در منطقه میبینیم رواج دادند. بنابراین با دقت در این مسایل و جهت اینکه جلوی توسعه انقلاب گرفته شود، به سیاست هایی مثل برخورد غرب با مسئله میانمار می رسیم.
اگر یک فرد غربی یا یک فرد از فلسطین اشغالی در اتفاق ای از بین برود، چه صدایی در دنیا بلند می شود در حالی که صدها و هزاران نفر مسلمان مظلوم از بین می روند ولی هیچ اتفاقی در دنیا نمی افتد که البته این مسایل نشان می دهد که عقلای دنیا باید در رویکردهای فعلی حاکمیت، جایگاه مردم و حقوق بشر تجدیدنظر داشته باشند چراکه حقوق بشر غربی ما را به نتیجه ای نمی رساند لیکن با معیار دوگانه برخورد می کند یعنی انسان غربی و انسان شرقی، انسان مسلمان و انسان غیرمسلمان.
اصلاح‌طلبان در انتخابات ۹۸ ائتلاف نمی‌کنند , محمدرضا عارف
وضعیتی که در میانمار با آن روبه رو هستیم یک شرمندگی جهت انسان و بخصوص بشریت غربی در دنیای امروز هست. این حوادث می تواند در کمین خیلی از کشورهای اسلامی باشد بعد نباید دولت های کشورهای اسلامی بعضا به اتکای وابستگی های کاذبی که به رژیم آمریکا و استکبار دارند، دلگرم باشند و فکر کنند که این وابستگی ها هر لحظه ماندگار هستند. مردم روزی حساب این حکومت های وابسته را می رسند بعد چه بهتر که به سوی مردم خود باز گردند و با آنها باشند و در درجه اول به منافع ملی خود و بعد هم به دنیای اسلام توجه داشته باشند و با وحدت و انسجام و استفاده از تریبون ها و نهادهای بین المللی به مسئله مسلمانان مظلوم میانمار بپردازند.
در عنوان میانمار انتقاد به زن آنگ سان سوچی زیاد کردن یافته لیکن قبل از رسیدن به قدرت، طرفدار حقوق بشر بودند ولی بعد از دستیابی به قدرت، حقوق بشر نخستین قربانی قدرت ایشان بوده هست. قبول دارید قدرت ها گاهی آگاهانه حقوق بشر را نادیده می گیرند؟
محمدرضا عارف؛ از سویی رییس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان است و از سویی رییس فراکسیون امید مجلس و از سویی دیگر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام. این عناوین موجب شده
بخشی از آن طبیعی است و شاید مهمتر از آن جایزه صلح نوبل است که اگر بررسی شود یک مقدار در مشروعیت این جایزه می توان شک کرد. گاهی افرادی با معیارهای خاص غربی این جایزه را گرفتند که خیلی از آنها بعد از این جایزه، از آن شعارهای خود فاصله گرفتند و ایشان هم به نظر می رسد که در آن مسیر قرار گرفتند. جالب این است که اخیرا هم تحت فشار افراد دیگری که جایزه صلح نوبل را دریافت کردند قرار گرفته ولی خیلی اتفاق خاصی نیفتاده هست. لااقل باید ظاهرش را حفظ می کرد و در برابر این نسل کشی موضع تندی می گرفت که مشروعیتی به جایزه اش دهد که متاسفانه هنوز این اتفاق رخ نداده است.
شما به سیاست قدرت های جهانی در کشورهای خاورمیانه و ایجاد اختلاف به منظور تسلط بر کشورهای منطقه اشاره داشتید. در حال حاضر بحث اقلیم کردستان، رفراندوم و جدا شدن اقلیم از عراق مطرح هست؛ این عنوان را چقدر در جهت آن سیاست ها می بینید و آینده عراق را چطور آینده نگری می کنید؟
در این رابطه نگرانی جدی در منطقه ایجاد شده است هست. به نظر می رسد که اگر عنوان بدهید شکل ادامه پیدا کند میتواند ترساندن امنیتی جدی جهت کشورهای منطقه باشد. کشورهای منطقه مواضع خوبی گرفتند که امیدوار هستیم اقلیم کردستان به این مساله توجه کند و در چارچوب منافع ملی کشور عراق این مساله سامان پیدا کند.
اصلاح‌طلبان در انتخابات ۹۸ ائتلاف نمی‌کنند , محمدرضا عارف
کشورهای منطقه مواضع یکسانی در بسیاری از موارد ندارند و اختلاف بین کشور عزیزمان ایران و عربستان نیز بر زیاد کردن تنش های منطقه ای افزوده هست. چگونه می توان رابطه کشور عزیزمان ایران و عربستان را ترمیم کرد با توجه به اینکه دو قدرت بزرگ منطقه هستند و می توانند در بسیاری موارد تنش های منطقه را کنترل کنند و به علت حج و مناسک مذهبی نمی توانند در تضاد و تعارض با هم باشند؟
قطعا باید مسایل و اختلافات ما با همه کشورهای اسلامی خصوصا کشورهای منطقه حل و فصل شود و توسعه روابط با کشورهای اسلامی و منطقه هم جزو اولویت های سیاست خارجی ما باشد. عربستان جایگاهی خاص در بخشی از دنیای اسلام دارد؛ بنابراین نزدیکی کشور عزیزمان ایران و عربستان به انسجام در دنیای اسلام کمک می کند و این چیزی است که استکبار نمی خواهد. متاسفانه بعضا شاهد این هستیم مواضعی که بعضی از کشورهای منطقه می گیرند تحت تاثیر استکبار جهت نرسیدن به انسجام منطقه هست. انتظار ما این است که کشورهای اسلامی با یک نگاه دراز مدت حتی به منافع ملی خود با کشوری مثل کشور عزیزمان ایران که هر لحظه روش مهم آن انسجام و وحدت در دنیای اسلام هست، مذاکره و تعامل داشته باشند و اگر اختلاف نظری وجود دارد که در بعضی از موارد هم اختلاف نظر عمیق هم داریم، با تعامل و گفت و گو بتوانیم در چارچوب منافع دنیای اسلام و منطقه به نتیجه برسیم.
من خوشحالم که روزنه هایی باز شده است و باید دو طرف از این وقت جهت حل پرسشها تا آنجایی که امکان دارد استفاده کنند. طبیعتا در مسایل منطقه هم اختلاف نظرهای جدی داریم و در سوریه و یمن اختلاف نظر داریم که می توانیم با تعامل آن را حل و فصل کنیم یا لااقل کم کردن دهیم.
رویکرد داخلی جهت حل اختلاف با عربستان باید چگونه باشد؟ انتقادی که در مقطع حمله به سفارت عربستان در پایتخت کشور عزیزمان ایران مطرح شد، این بود که مسابقه نیروهای سیاسی داخل کشور عزیزمان ایران بین جریان اصلاح طلب و رقبای آنها بر روابط خارجی کشور عزیزمان ایران هم تاثیرگذاشته و باعث شده است گروهی به سفارت حمله کنند.
خوشبختانه در ارتباط با سیاست خارجی، ثبات ما فراتر از دولت هاست. چون با استناد به اصل ۱۱۰ قانون اساسی، تعیین سیاست های کلان در روابط خارجی از شئونات رهبری است می توانم بگویم دو جریان مهم کشور علی الاصول در ارتباط با سیاست خارجی همسویی خوبی دارند یا اختلاف نظر آنها خیلی کمتر از مسایل داخلی هست. بعضی از اتفاقاتی که می افتد نباید به حساب یک جریان گذاشته شود بلکه آن را می توان به حساب یک گروه خودسر گذاشت.
متاسفانه این مسئله را بعضا داریم که نتوانستیم با ساز و کار قانونی مسایل را دنبال کنیم و گاهی گروهی تشخیص می دهد که کاری به زعم آنها به صلاح است و بدون رعایت موازین قانونی آن کار را انجام می دهند و هزینه های فوق تصور را به کشور تحمیل می کنند که انشاالله امیدواریم شاهد این قبیل واکنش‌ها خودسرانه در داخل کشور در همه زمینه ها نباشیم؛ بخصوص آنجایی که منافع ملی و مسایل دنیای اسلام مطرح است.
در آرایش سیاسی کشور دو جریان مهم اصلاح طلبی و اصولگرایی را داریم که جریان اصلاح طلبی در انتخابات گذشته در شرایطی بین محدودیت نیرو به عنوان نمونه در انتخابات مجلس به علت ردصلاحیت ها و تورم نیرو در انتخابات شورا قرار داده شد و در هر دو انتخابات، انتقاداتی به لیست اصلاح طلبان مطرح می شد. این اوضاع احتمالا به همین شکل ادامه خواهد یافت؛ شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان چه استراتژی انتخاباتی جهت آینده دارد؟
ما(اصلاح طلبان) بحث های جدی را خصوصا در سال های ۹۱- ۹۰ داشتیم مبنی بر اینکه روش ما به عنوان یک جریان اصیل و ریشه دار در انقلاب چه باید باشد. در همین رابطه ارزیابی از عملکردها، ضعف ها و پرسشها گذشته خصوصا دهه ۸۰ انجام شد و خیلی سریع به این نتیجه رسیدیم که باید با یک رویکرد همسو با شرایط کشور و به نوعی بازگشت به حاکمیت یا کم کردن فاصله ای که بین جریان اصلاحات و بخش هایی از حاکمیت تحمیل شده است بود، داشته باشیم. شعار محوری ما عملا “اخلاق، عقلانیت و خرد جمعی” شد که در سال ۹۲ در همین چارچوب ما به نتیجه رسیدیم و گفتمان اصلاحات نقش کلیدی و اساسی را در پیروی دولت تدبیر و امید داشت به تبع این پیروزی به این نتیجه رسیدیم که رمز پیروزی ما وحدت بین گروه های متفاوت جریان اصلاح طلب هست. شعار مهم ما وحدت و انسجام کامل در درون جریان اصلاحات به دنبال ضربه هایی بود که در گذشته بویژه در انتخابات سال ۸۴ به علت تفرقه خورده بودیم.
بحث هایی در رسانه ها هم مطرح بود به عنوان نمونه عده ای اجماع کامل و عده ای اجماع نسبی را مطرح می کردند ولی در نهایت اجماع کامل و وحدت را روش خودمان قرار دادیم که نتیجه آن تشکیل شورای عالی سیاستگذاری شد که خوشبختانه احزاب تاثیرگذار اصلاحات و شخصیت های برجسته تاثیرگذار اصلاحات این سازوکار را پذیرفتند. در واقع با یک وحدت فرماندهی به مدیریت واحد انتخابات رسیدیم و با چالش کمی در انتخابات ۹۴ رو به رو شدیم. البته با چالش هایی از بیرون جریان اصلاحات رو به رو بودیم درحالی که در درون جریان اصلاحات حتی از سوی احزابی که رسما عضو این شورا نبودند، با چالشی رو به رو نبودیم چون تعداد اعضا در شورا محدود بود و ما بیش از ۲۳ الی ۲۴ حزب نتوانستیم در درون شورا قرار دهیم اعضای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و اعضای اصلاح طلب منطقه ای و محلی این سازو کار را پذیرفته بودند که در سال ۹۴ در جریان انتخابات مجلس دهم دستاورد ارزشمندی را به دست آوردیم و این مسیر تایید شد.
هر چند نقدهایی وجود داشت چون نخستین تجربه ما در انسجام بخشی بود. خصوصا یک نگاه در آن وقت این بود که تشکیل شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان باعث تضعیف احزاب شده است است اگرچه رویکرد مهم ما تقویت احزاب بود چون به هر حال حرکت جبهه ای در کوتاه مدت و میان مدت جواب می دهد و باید به سمت احزاب فراگیر برویم که پاسخگوی رفتار، کردار و عملکرد خود باشند. در نهایت باید در کشور چند حزب فراگیر باشند که جهت کسب قدرت تلاش کنند و در عین حال پاسخگو هم باشند.
اعتقاد داریم که این حرکت جبهه ای باید در مسیر رسیدن به احزاب فراگیر کار کند. یکی دیگر از ایرادهای مطرح شده است این بود که تعداد اعضای حقیقی در شورای عالی و شوراهای استان ها بیش از اعضای حقوقی است در صورتی که حزب تشکیل می شود تا به قدرت برسد و نباید هم وزن اعضای حقیقی باشند و در بحثی که داشتیم به این نتیجه رسیدیم که اعضای حقیقی هر کدام از شوراها از جمله شورای عالی اصلاحات حداکثر نصف اعضای حقوقی باشد. در شورای عالی هم همین شد ما در تجدیدنظر در ترکیب شورای عالی در سال ۹۵ ، ۲۷ نفر عضو حقوقی و ۱۴ عضو حقیقی داشتیم .
در سال ۹۴ ائتلافی که کردیم فقط به علت کمبود نیرو نبود. به هر حال در این سال با رد صلاحیت های گسترده نیروهای اصلاح طلب رو به رو شدیم ولی در کل جریان اصلاحات، جاذبه اوج دارد و اعتقاد به جذب دارد. ما اعتقاد داریم که نیروهای برجسته و متعهد را جذب کنیم بنابراین روش آن وقت این بود که نیروهای برجسته و مناسبی که می توانند در این اردوگاه قرار بگیرند را شناسایی کنیم ولی دولت تدبیر و امید روی کار آمده بود و تفکر و رویکردی داشت که با رویکرد اصلاحات همسو بود. بنابراین در شورای عالی اصلاح طلبان بحث های زیادی داشتیم و به این نتیجه رسیدیم جهت اینکه بتوانیم مسیر عقلایت و خرد جمعی را بهتر ادامه دهیم باید با طرفداران دولت یا نیروهای اعتدال ائتلاف کنیم. بنابراین ائتلافی که انجام شد زیاد ائتلاف اصلاح طلبان و حامیان دولت بود.
حالا این بحث هم مطرح بود که اگر بگوییم حامیان دولت، آنوقت این بحث عنوان می شود که مگر اصلاح طلبان حامیان دولت نیستند؟ بعد باید گفت زیاد حامیان دولتی که در جریان اصلاحات نبودند یعنی اصلاح طلب به مفهوم شناسنامه ای نبودند. مورد نظر ائتلاف ۹۴ بودند. در پایتخت کشور عزیزمان ایران بعد از ارزیابی که انجام دادیم ۶۰ نفر نیروی کیفی که در لیست قرار بگیرند، داشتیم. هنگامی که وارد پروسه ائتلاف شدیم طبیعتا افرادی را از طرفداران دولت در لیست ائتلافی قرار دادیم. در گام سوم بحثی جدی داشتیم که آیا این ائتلاف جواب داده است یا نه؟ لیست امید شکل گرفت و متاسفانه قبل از شروع مجلس و بعد از آن، در ماه های اول یک تعداد از افرادی که با این نگاه در لیست امید قرار داده بودیم در فراکسیون امید حضور پیدا نکردند و متاسفانه حتی بعضا رو در روی فراکسیون امید هم قرار گرفتند یعنی احساس عمومی دوستان شورای عالی سیاستگذاری این بود که طرح ائتلاف را مطرح نکنیم و نمی توانیم با این نگاه مکانیزم ائتلافی پاسخگوی مردم باشیم.
ما یک برنامه در انتخابات ۹۴ ارائه کردیم که مطالبات مردم بود و الان این تعهد ما نسبت به مردم است و مردم نمی گویند چند درصد از این لیست امید با شما هستند یا نه بلکه مردم در سال ۹۸ از ما پرسش می کنند که جهت این برنامه چه کردید و ما باید جواب دهیم. به همین علت در انتخابات شوراها در سال گذشته جمع بندی این شد که عملا ائتلاف نکنیم جهت اینکه بتوانیم به مردم پاسخگو باشیم.
لیست، لیست اصلاحات باشد و شورای عالی، این لیست را تهیه کرد. بنابراین احزابی که همسو با دولت بودند و میل به داشتند تقاضای عضویت در شورای عالی را ارایه دادند و ما مانند سایر اعضای اصلاح طلب عضویت آنها را مورد بررسی قرار دادیم همانطور که حزب اعتدال و توسعه در این مسیر، عضو شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان شد بنابراین ما در جمع بندی که از عملکرد سال ۹۴ داشتیم در سال ۹۶ لیست ائتلافی نبستیم و لیست شوراها، لیست اصلاحات بود البته در چند شهر بنا بر این بود که با اصولگرایان ائتلاف کنیم و آنها در نهایت قبول نکردند بعد مستقل وارد انتخابات شدیم که پیروز هم شدیم. لیست اصلاح طلبانه بود و راحت تر می توانیم در خصوص عملکرد خودمان پاسخگوی مردم باشیم.
یعنی در انتخابات بعدی هم به فکر ائتلاف نیستید؟ جهت انتخابات مجلس و ریاست جمهوری که از همین الان اشخاص مختلفی از جمله آقای ظریف، آقای لاریجانی و خود شما مطرح هستید، اصلاح طلبان گزینه اصلاح طلب معرفی می کنند یا ممکن است باز به ائتلافی برسند؟
ما الان در مرحله ارزیابی عملکرد شورا در گام سوم هستیم. کارگروهی تشکیل شده است است که هم از درون ارزیابی می کند و هم پرسشنامه ای را جهت تعدادی از نخبگان فرستادیم که اظهار نظر کنند که ادامه مسیر ما با فرض انسجام و وحدت فرماندهی چه باشد که امیدوارم ظرف ماه های آینده به نتیجه برسیم. پرسش شما را باید شورای عالی در آینده جواب دهد.
خب شما رییس شورای عالی هستید.
قاعدتا باید شورای عالی تشکیل شود و در این زمینه بحث کند. فرض ما بر این است که در درون جبهه اصلاحات باید منسجم باشیم. در مورد اینکه وارد ائتلاف شویم یا نه اصولا گروه های سیاسی در شرایط خاص زمانی تصمیم گیری می کنند و ائتلاف هم لزوما با گروه های همسو نیست حتی شما با رقیب خود بر سر مسایل خاص می توانید ائتلاف کنید. الان مساله مهم ما انتخابات ۹۸ مجلس شورای اسلامی هست. آینده نگری من این است که ما در انتخابات سال ۹۸ هم با پرچم اصلاح طلبانه وارد می شویم یعنی ائتلاف نمی کنیم؛ به اندازه کافی هم نیرو داریم و با تعاملی که با شورای نگهبان داریم و با عوض کردن نگرشی که در بعضی از نهادهای حاکمیتی نسبت به جریان اصلاحات به وجود آمده است انشاالله به این نتیجه برسیم که تایید صلاحیت ها روند عادی و قانونی را طی کند و همانند انتخابات شوراها با تورم نیرو مواجه باشیم؛ خوشحال هم می شویم که تورم نیرو داشته باشیم.
در شورای شهر مسئله ما همین بود که به اندازه کافی با نیروهای واجد شرایط که می توانستند در لیست ما قرار بگیرند رو به رو بودیم بنابراین کمبود نیرو نخواهیم داشت و طبیعتا می توان این لیست را از سراسر کشور بر اساس راهبردی که در آن وقت اعلام خواهد شد ببندیم. آینده نگری من این است که در ۹۸ ائتلافی در کار نخواهد بود ولی در عین حال شورا باید تشکیل شود و در مورد این مساله تصمیم گیری کند.
یکی از انتقادات مطرح به جریان اصلاحات این است که نیروهای این جریان یا اصطلاحا، ژنرال های اصلاح طلب هستند یا سرباز صفر. ژنرال ها، شما و اشخاص باتجربه اصلاح طلب در مدیریت و فعالیت حزبی هستند و سرباز صفر هم نیروهای تازه و جوانی هستند که گرایش اصلاح طلبانه دارند ولی فعالیت حزبی و تجربه مدیریتی ندارند و جامعه آنها را به عنوان صورت اصلاح طلب نمی شناسد. این نقد را قبول دارید یا نه؟ و جهت اینکه سرباز صفرها بتوانند تجربه ای داشته باشند، چه فکری کردید یعنی جهت حفظ رویکرد جوانگرایی ولی پیشگیری از تنزل سطح نخبگی چه برنامه ای دارید؟
البته ما سرباز صفر نداریم! و چنین تعبیری را نمی پسندم اتفاقا جوانان با انگیزه، برجسته و حقیقتا پای کار داریم که شاید اختلافشان نسبت به نسل اولی ها، تجربه کمتر هست. انگیزه بالا، نشاط و شادابی در آنها وجود دارد و من واقعا فکر می کنم بهتر از نسل اولی ها می توانند در خدمت انقلاب و پاسخ به مطالبات مردم باشند؛ البته تجربه را نمی خواهیم رها کنیم. به همین علت در دهه اخیر رویکردی که ما داشتیم این بود که این فاصله ای که افتاد را جبران کنیم. متاسفانه ما نتوانستیم از نسل دومی ها در همان مسیر نسل اولی ها استفاده کنیم یا جایگزین نسل اول باشند و احساسمان در دهه ۹۰ این است که یک شکافی افتاده هست. نسل دوم آن تجربه و کارایی مورد نیاز را جهت اینکه بتوانند مثل نسل اول ادامه دهد، پیدا نکرد؛ بخشی به خاطره فضای حاکم بر کشور بود و بخشی هم به ما نسل اولی ها باز می گردد که حاضر نشدیم عملا نیروهای جوان را جایگزین خودمان کنیم ما سیاست خود را جبران گذشته و جوانگرایی قرار دادیم و بحث جدی توانمندسازی و میدان دادن به جوان ها در اتاق فکر احزاب و در بنیادهای امید و باران مطرح شد و راهبردمان در بنیاد امید این بود که ۵۰۰ نفر نیروی توانمند تازه کار را جهت سال ۱۴۰۰ تربیت کرده باشیم ولی متاسفانه به دلایلی خیلی در این مسیر موفق نبودیم؛ جهت اینکه نشان دهیم جوانان به تعبیر شما سرباز صفر یا به تعبیر خودشان پوستر چسبان نیستند، گفتیم که در انتخابات سهمیه ای مشخص کنیم. همین مسئله را جهت زن ها که ۵۰ درصد نیروهای تخصصی کشور را دارند و حضورشان در دانشگاه ها و تحصیلات تکمیلی پررنگ تر از مردان است را داشتیم. بعد جهت حل آن تبعیض مثبت را گذاشتیم یعنی کف ۳۰ درصد را مشخص کردیم که در همه انتخابات این سهم را جهت زن ها و جوانان بگذاریم تا مقطعی که احساس می کنیم نیازی به تبعیض مثبت نیست و جوانان و زنان در مراکز سیاست گذاری و تصمیم گیری در اوضاع مناسبی قرار بگیرند.
این روش را به نظر من باید در یکی دو گام آینده دنبال کنیم. تعهد اخلاقی که فراکسیون امید در رأیِ اعتماد به کابینه از تک تک وزرا در جلسه عمومی و شخصی گرفت استفاده از جوانان و زنان بود و وزرا هم قول دارند تا جهت اینکه در ۴ سال آینده با کمبود نیرو مواجه نشویم حتما از جوانان و زنان در پست های کلیدی مثل معاون وزیر و مدیر کل و در کل در هر جایی که می توانند به آنها میدان دهد، استفاده کنند تا انشاالله در این زمینه جایگزین خوبی جهت نسل اولی ها در گام بعدی داشته باشیم.
بالاخره میانگین عمر نسل اولی ها در سال ۱۴۰۰-۸۰ ،۷۰سال است و باید در اتاق فکر بمانند و نظر دهند و انتظارمان از زن ها و بخصوص جوانان این است که فراموش نکنند که از تجربیات نسل اولی ها استفاده کنند. نسل اولی ها می توانند مشاورین خوبی جهت نسل جوان باشند که ما در این زمینه هم مسئله داریم و در واقع یک مساله دو سویه است یعنی استفاده از نیروی جوانی و استفاده از تجارب نسل اول جهت اینکه کارها خوب پیش رود.
یکی از انتقادهای دیگری که به اصلاح طلبان می شود نیرومند نبودن رابطه این جریان با مراجع و علماست و گاهی این مسایل زمینه ردصلاحیت نیروهای مهم اصلاح طلب را بوجود می آورد. آیا اصلاح طلبان برنامه ای دارند تا رابطه با علما را تقویت کنند؟ پیش از این، آیت الله موسوی اردبیلی صورت شاخص اصلاح طلب در میان مراجع بودند، ولی با رفتن ایشان آیا جریان اصلاح طلبی با مسئله در ارتباط مواجه می شود؟
من این مساله یعنی ضعف ارتباط با علما را قبول ندارم. ما اصلاح طلبان، جریان اصیل انقلاب و پشت سر مرجع عالیقدر یعنی امام خمینی(ره) که انقلاب را رهبری می کردند، بودیم. حداقل ما جوانان نسل اول با همه روحانیت قبل و بعد از انقلاب ارتباط نزدیک و خوبی داشتیم و آن رابطه را حفظ کرده بودیم. خود من با همه مراجع ارتباط نزدیکی دارم و به همان اندازه ای که با آیت الله موسوی اردبیلی ارتباط داشتم با مرحوم آیت الله مهدوی کنی هم ارتباط داشتم. بالاخره آنها را عزیز می دانستیم و مشورت می کردیم. بنابراین اینکه ارتباطمان کمرنگ است را نمی پذیریم ولی اینکه باید ارتباط نیرومند تری داشته باشیم را قبول دارم. بالاخره رقبا گاهی سوءاستفاده می کردند به عنوان نمونه گاها جوانان ما را به بی دینی هم متهم کردند بعد قطعا باید ارتباطمان نیرومند تر باشد.
گاهی این پرسش مطرح می شد که آیا صحبت شما در آمفی تئاتر و تالارهای خارج از مسجد برگزار می شود! خب یا امام جماعت مسجد محدودیتی داشت یا راه نمی دادند و سخنران اصلاح طلب مجبور بود در سالن خارج از مسجد یا آمفی تئاتر صحبت کند و انشااالله این مسایل حل شده است باشد چون انحصار مساجد و مکان های ارزشی به وسیله یک جریان سیاسی به صلاح نیست و در درازمدت آسیب های جدی به باورهای دینی مردم می زند. واقعیت خوبی که امروز با آن روبه رو هستیم این است که این دو جریان هم اصالت و هویت هم را قبول دارند و به هم احترام می گذارند و وقت می برد مسایل به طور کل حل شود. چون رقبای ما هنوز در کانون های قدرت هستند و باید واقعیت را بپذیرند که جریان اصلاحات از بین بردن شدنی نیست و دغدغه اش نسبت به ارزش ها و آرزوی بزرگ های انقلاب کمتر از رقیب نیست.
اگر این دو جریان یکدیگر را بپذیرند از این اتهام ها و مسایل حواشی عبور می کنیم. تلاش من بر این است که خیلی مزاحم مراجع نشوم ولی سالی یکی-دو بار خدمت آنان می رسم و از توصیه آنها استفاده می کنم و توصیه ما هم این است که دوستان زیاد با مراجع ارتباط داشته باشند تا از رهنمودهای مراجع گرانقدر در پیشبرد اهداف انقلاب و پاسخ به مطالبات مردم زیاد استفاده کنیم.
اخبار سیاسی – شفقنا
واژه های کلیدی: انقلاب | انتخابات | اصلاح طلب | شورای شهر | اصلاح طلبان | انتخابات شورا | انتخابات مجلس | گرایش اصلاح طلب | انتخابات شوراها | انتخابات مجلس دهم | مجلس شورای اسلامی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
